Grupa Media Informacyjne zaprasza do wspólnego budowania nowej jakości    
Nowe Media - Modern News Life    
                                                   
                                                   
   
  TV Radio Foto Time News Maps Sport Moto Econ Tech Kult Home Fash VIP Infor Uroda Hobby Inne Akad Ogło Pobie Rozry Aukc Kata  
     
  Clean jPlayer skin: Example
 
 
     
img1
GMI
Nowe Media

More
img2
BMW DEALER
Kraków ul. Basztowa 17

More
img3
MERCEDES
Wybierz profesjonalne rozwiązania stworzone przez grupę Mercedes

More
img4
Toyota 4 Runner
Samochód w teren jak i miejski.

More
img2
Toyota 4 Runner
Samochód w teren jak i miejski.

More
 
         
         
  GRUPA MEDIA INFORMACYJNE - POLAND BEAUTIFUL
   
COUNTRY:
         
 

GO Poland
   
Grupa GMI
   
   
A beautiful world
   
Anonimus
   
   
Polonia
   
Anonimus
   
   
Miss Polonia
   
Anonimus
   
   
Polska w liczbach
   
Anonimus
   
   
Smak Polski
   
Anonimus
   
   
Klimat Polski
   
Anonimus
   
   
Kultura w Polsce
   
Anonimus
   
   
Znani Polacy
   
Anonimus
   
   
Media
   
Anonimus
   
   
Parki narodowe
   
Anonimus
   
   
Fauna i flora
   
Anonimus
   
   
Zwiedzanie
   
Anonimus
   
   
Pod. administracyjny
   
Anonimus
   
   
Ogłoszenia
   
Promowane
   
GMI
   
   
Kontakt:
   
Adam Nawara - Napisz do Nas: Grupa Media Informacyjne
   
   
   
 
   
PLAY STORY OF POLAND
   
   
   
Smaczny Polski chleb
   
 
 
   
 
   
 
   
Podział administracyjny  
Flagi Państw  
Flagi Państw  
Kultury świata  
Państwa świata  
   
 
   
 
Zobacz również Słowacja  
Zobacz również Czechy  
Zobacz również Węgry  
   
 
   
 
Zobacz również Austria  
Zobacz również Chorwacja  
   
 
   
 
Pozostałe Państawa Świata  
   
 
   
Literatura patriotyczna  
   
 
   
 
   
 
   
 
Poland News Professional - Polski Hymn Narodowy i Literatura patriotyczna  
   
 
 
   
   
 
  Strona producenta :
www.ppp.com
     
Dokonując zakupu, dokonujesz właściwego wyboru
Grupa Media Informacyjne - Sklep GMI
 
 
 
 
Nasi partnerzy  
   
Zakupy Zakupy Zakupy
000 000 000 000 000 000 000 000 000
Zakupy Zakupy Zakupy
000 000 000 000 000 000 000 000 000
Zakupy Zakupy Zakupy
000 000 000 000 000 000 000 000 000
Zakupy Zakupy Zakupy
000 000 000 000 000 000 000 000 000
Zakupy Zakupy Zakupy
000 000 000 000 000 000 000 000 000
Zakupy Zakupy Zakupy
000 000 000 000 000 000 000 000 000
 
 
 
 
Beskid Wyspowy  
Witamy w dziale GMI Góry - Życzymy wspaniałego wypoczynku - Zapraszamy!!!
 
 
 
   
Wersja MP3 do odsłuchania | Zobacz galerię
 
Megaregion Region Karpacki
Prowincja Karpaty Zachodnie
Podprowincja Zewnętrzne Karpaty Zachodnie
Makroregion Beskidy Zachodnie
Mezoregion Beskid Wyspowy
Zajmowane jednostki administracyjne Polska:
– woj. małopolskie

Beskid Wyspowy

Beskid Wyspowy – część Beskidów Zachodnich położona pomiędzy doliną Raby a Kotliną Sądecką. Charakterystyczną cechą tego regionu południowej Polski jest występowanie odosobnionych, pojedynczych szczytów, od czego pochodzi jego nazwa. Najwyższym szczytem jest Mogielica (1170 m).
  • 1 Pochodzenie nazwy
  • 2 Granice
  • 3 Położenie administracyjne
  • 4 Geologia
  • 5 Rzeźba terenu
  • 6 Jaskinie
  • 7 Sieć wodna
  • 8 Klimat
  • 9 Przyroda
  • 10 Kultura ludowa
  • 11 Zarys historii regionu
  • 12 Ludność, gospodarka, komunikacja
  • 13 Turystyka

Pochodzenie nazwy

Uważa się, że nazwa Beskid Wyspowy wprowadzona została do literatury przez Kazimierza Sosnowskiego, nauczyciela i pioniera turystyki górskiej w tym regionie. Podobno, gdy wraz z młodzieżą nocowali na szczycie Ćwilina, rankiem zobaczyli morze mgieł, z którego jak wyspy wyłaniały się szczyty gór. Sosnowski w swoich pracach nie używał jednak takiej nazwy, używał natomiast nazw: Gorce Limanowskie, Beskid Limanowsko-Myślenicki, Beskid Limanowsko-Makowski i Limanowsko-Myślenicki Beskid Wyspowy (ta ostatnia pojawiła się dopiero w 1924 r.). Według Dariusza Gacka, który przeprowadził badania dokumentów w tym zakresie, po raz pierwszy nazwy Beskid Wyspowy zaczął używać geograf Ludomir Sawicki – profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego. Pojawia się ona np. w opracowaniu Z fizyografii Karpat polskich wydanym w 1910 r. Nazwy szerzej zaczęto używać dopiero w połowie lat 30. XX wieku w czasopiśmie Wierchy i innych opracowaniach turystycznych, a rozpowszechniła się dopiero po II wojnie światowej. Według badań Adama Kapturkiewicza, twórcą nazwy Beskid Wyspowy nie był Kazimierz Sosnowski ani Ludomir Sawicki. Ludomir Sawicki w swojej twórczości opisuje bowiem góry wyspowe również na Węgrzech. Inni autorzy dopatrywali się gór wyspowych w Beskidzie Śląskim (Pawłowski). Zatem u wyżej wymienianych autorów określenie góry wyspowe odnosi się tylko do ukształtowania terenu i nie ma to nic wspólnego z nazwą Beskid Wyspowy.

Granice

Beskid Wyspowy zajmuje powierzchnię ok. 1000 km² i położony jest pomiędzy Beskidem Makowskim, Kotliną Rabczańską, Gorcami, Kotliną Sądecką, a Pogórzem Wiśnickim od północy. Nie jest to jednak wystarczająco dokładne określenie i stąd przez różnych autorów różnie wytyczane są jego granice. Według Jerzego Kondrackiego granice przebiegają następująco[1]:
  • granica zachodnia: od Myślenic w górę wzdłuż Raby i jej dopływu Krzczonówki do Łętowni, stąd przez Skomielną Białą i wzdłuż Skomielnianki do Raby w Rabce-Zdroju.
  • granica południowa: Rabą w dół, dalej rzeką Mszanką w górę na przełęcz Przysłop, stąd drogą w dół i potokiem Czerwonka na niską przełęcz po południowej stronie Magorzycy, z przełęczy potokiem Głębieniec i dalej wzdłuż rzeki Kamienica Gorczańska do Dunajca. Magorzyca, Wielki Wierch i Kiczora Kamienicka mimo, że znajdują się po południowej stronie Kamienicy Gorczańskiej należą do Beskidu Wyspowego
  • granica wschodnia (uściślona przez Speleoklub Beskidzki[6][7]): Dunajcem do Gołkowic, a stąd drogą przez Podegrodzie do Jeziora Rożnowskiego. Z Tęgoborza drogą do rzeki Łososiny, następnie Łososiną w dół do rzeki Białki.
  • granica północna: w górę Białką przez Wojakową na przełęcz między Kobyłą a Rogozową. Z przełęczy doliną do Rajbrotu, stąd drogą przez Bytomsko do Żegociny. Dalej granica biegnie w górę doliną Sanki, podnóżami góry Kamionna przez Kamionną, Nowe Rybie, Szyk, Kostrzę, Wilkowisko, Stróżę, Wolę Skrzydlańską. Dalej granica biegnie na północ wschodnimi i północnymi podnóżami pasma Cietnia i Grodziska, znów na południe doliną Krzyworzeki i podnóżami Pasma Lubomira i Łysiny na Przełęcz Zasańską, stąd do doliny Trzemeśnianki i pomiędzy Grodziskiem a Uklejną do Raby w Myślenicach.
Położenie administracyjne

Administracyjnie cały obszar Beskidu Wyspowego położony jest w województwie małopolskim. Największa jego część należy do powiatu limanowskiego, który jest też niemal w całości położony w tym regionie. Wschodnie obrzeża Beskidu Wyspowego (wzdłuż Dunajca) wchodzą w skład powiatu nowosądeckiego, północne powiatu bocheńskiego, zachodnie myślenickiego i suskiego, południowo-zachodnie nowotarskiego.

Geologia

Odosobnione góry Beskidu Wyspowego są denudacyjnymi ostańcami piaskowców magurskich, pod którymi znajdują się głębiej położone serie skalne płaszczowiny śląskiej[1]. Dawniej układ tych warstw był odwrotny: wklęsłe formy terenu, tzw. synkliny, utworzone były ze skał twardych, natomiast wypukłe (antykliny) z miękkich. Obecne szczyty stanowiły więc zagłębienia terenu, zaś dzisiejsze doliny były wzniesieniami. W wyniku fałdowania i wypiętrzania terenu na przełomie starszego i młodszego trzeciorzędu nastąpiło odwrócenie rzeźby terenu. Te niżej obecnie położone cienkoławicowe warstwy piaskowcowo-łupkowe, margle i łupki ilaste są bardziej podatne na wietrzenie, stąd też tworzą one słabiej nachylone stoki oraz duże obniżenia między górami[4]. Taką budowę i genezę powstania Beskidu Wyspowego potwierdzają badania przeprowadzone na wielu odkrytych oknach tektonicznych, największe z nich w Mszanie Dolnej zostało szczegółowo opisane w 1988[9]. Wyniki wieloletnich badań geodezyjnych wskazują, że procesy fałdowania i wypiętrzania terenu trwają również obecnie, choć z mniejszą intensywnością, a ważną rolę w dynamice tego procesu odgrywają aktywne do dzisiaj osuwiska[10]. Największe występują na Lubogoszczy (w rejonie Zapadlisk i Żabiego Oczka), Ćwilinie (na północnym stoku) i Luboniu Wielkim (gołoborze na Perci Borkowskiego). W czerwcu 2010 r. po długotrwałych opadach deszczu potężne osunięcie ziemi wraz z domami miało miejsce w Męcinie, na osiedlu KłodneGłębokie[4]. Odmienną budowę ma położone południkowo pasmo Cietnia; jest ono zbudowane w całości z fliszu serii śląskiej i jest głęboko wysunięte w obręb Pogórza Wiśnickiego[1]. Beskid Wyspowy zbudowany jest z fliszu karpackiego, ale w korycie Przegini (zwanej też Pluskawką) występują andezytowe skały pochodzenia wulkanicznego.

Rzeźba terenu

Charakterystyczną cechą Beskidu Wyspowego jest występowanie odosobnionych, sięgających do 1170 m n.p.m. szczytów, które niczym wyspy wznoszą się 400–500 m ponad typowo podgórskie zrównanie sfalowane łagodnymi wzgórzami[1]. Wiele szczytów Beskidu Wyspowego wyróżnia się dużą wybitnością, stąd też wiele z nich znajduje się na liście najwybitniejszych szczytów Polski. Szczyty te mają strome, czasem nawet bardzo spadziste stoki. Zazwyczaj północne są bardziej nachylone od południowych, wierzchowina jednak z reguły jest płaska, wylesiona i zajęta pod pola uprawne i zabudowania[1]. Beskid Wyspowy łączy w sobie cechy krajobrazu podgórskiego i górskiego. Góry zasadniczo nie tworzą tutaj długich pasm, lecz szereg oddzielnych szczytów otoczonych szerokimi i rozległymi dolinami. Wyjątek stanowią trzy pasma: Łososińskie, pasmo Cichoń-Ostra i pasmo Cietnia. Na zachodnich i wschodnich obrzeżach jednak ten wyspowy charakter zatraca się, od północnej strony góry stopniowo przechodzą w pogórze. Głębokie doliny rzeczne oddzielające poszczególne szczyty górskie od dawien dawna wykorzystywane były jako trakty komunikacyjne, dzisiaj biegną nimi drogi łączące poszczególne miejscowości tego regionu.
  • Najwyższe szczyty (wysokości n.p.m. zaokrąglone do pełnych metrów[12]):
    Mogielica 1170 m, Ćwilin 1072 m, Jasień 1052 m, Modyń 1029 m, Luboń Wielki 1022 m , Krzystonów 1012 m, Kiczora Kamienicka 1007 m, Wielki Wierch 1007 m, Śnieżnica 1007 m , Szczebel 977 m, Lubogoszcz 968 m, Łopień 951 m, Cichoń 925 m, Ostra 928 m, Jaworz 918 m, Sałasz Wschodni 909 m, Lubomir 904 m.
  • Ważniejsze przełęcze:
    Glisne, przełęcz Gruszowiec, Jaworzyce, przełęcz Ostra-Cichoń, przełęcz pod Kobylicą, Przysłopek, Przysłop Lubomierski, Przełęcz Rozdziele, Przełęcz Rydza-Śmigłego, przełęcz Słopnicka, Widoma, Wielkie Drogi, Wierzbanowska Przełęcz, Zasańska Przełęcz.
Istnieją tu liczne, zbudowane z piaskowca wychodnie i formy skałkowe. Najbardziej znane to Diabli Kamień koło Szczyrzyca i Wielki Kamień na Krzywickiej Górze[13]. Występuje również wiele innych form ukształtowania terenu. Na Luboniu Wielkim znajduje się duże gołoborze, na stokach Ćwilina, Mogielicy, Łopienia, Szczebla i Zęzowa skalne osuwiska. Występują także jaskinie i rowy, na ogół pochodzenia osuwiskowego.

Jaskinie

Pierwsze wzmianki o jaskiniach w Beskidzie Wyspowym pochodzą z 1882 r. (Zimna Dziura na Szczeblu). Poza nią jeszcze do niedawna znane były tylko 2 jaskinie: Jaskinia Zbójecka na Łopieniu i Jaskinia w Jaworzu. Po 1997 r. grotołazi z Klubu Grotołazów Limanowa i Speleoklubu Dębickiego (m.in. A. Kapturkiewicz, B. Bubula, B. Sułkowski, T. Mleczek) odkryli, spenetrowali i zinwentaryzowali wiele innych nieznanych jaskiń. Do stycznia 2014 r. opisano 74 jaskinie i schroniska skalne. Największa jest Jaskinia Zbójecka na Łopieniu (łączna długość korytarzy 433 m). Inne większe to m.in. Jaskinia Czarci Dół, Wietrzna Studnia, Złotopieńska Dziura, Jaskinia z Dwoma Oknami, Podwójna Studnia (wszystkie na Łopieniu), Jaskinia Latających Kamieni (na Ćwilinie), Jaskinia Borkowskiego (na Luboniu Wielkim), Jaskinia w Modyni (na Modyni). W większości są to jaskinie pochodzenia osuwiskowego. Odkrywanie i opisywanie jaskiń trwa nadal.

Sieć wodna

Beskid Wyspowy znajduje się w dorzeczu dwóch dopływów Wisły: Dunajca i Raby. Zlewnia Dunajca tworzącego wschodnią granicę Beskidu Wyspowego jest dużo większa. Łososina, będąca największym jego w obrębie Beskidu Wyspowego dopływem wypływa spod Jasienia. Z innych, mniejszych cieków wodnych wyróżniają się: Czarna Woda, Jastrzębik, Kamienica, Krzyworzeka, Słomka, Smolnik[12]. Większymi dopływami Raby są Mszanka i Kasinianka. Większość rzek i potoków Beskidu Wyspowego ma swoje źródła pod jego partiami wierzchołkowymi. Mniejsze cieki wodne mają w górnym biegu znaczny spadek sięgający 200–300 m/km, w dolinach zmniejszający się do ok. 40 m/km. Wszystkie potoki i rzeki mają kamieniste dno i charakteryzują się dużymi wahaniami wodostanów. Po większych opadach atmosferycznych lub przy gwałtownym topnieniu śniegów ich wody transportują ogromne ilości ziemi oraz kamieni i wskutek dużego spadku mają ogromną siłę niszczącą. Występują wówczas z koryta, zalewając pola i osiedla. Szczególnie duże zniszczenia spowodowała wielka powódź w 1997. Ważną rolę w retencji wód odgrywają sztuczne zbiorniki wodne: Jezioro Rożnowskie, Jezioro Czchowskie i Zbiornik Dobczycki. Najwyższy poziom wód przypada na maj, najniższy na styczeń[16]. Dzięki małej przepuszczalności podłoża i dużym opadom obszar jest dobrze nawodniony. Świadczy o tym m.in. występowanie licznych młak na zboczach dolin.

Klimat

Jest to typowy klimat górski o bardzo zmiennych warunkach pogodowych. Suche masy powietrza znad kontynentu ścierają się tu z wilgotnym powietrzem znad Atlantyku. Występuje piętrowość klimatyczna. Do 750 m n.p.m. klimat jest umiarkowanie ciepły ze średnią temperaturą od +6 °C do +8 °C, powyżej umiarkowanie chłodny ze średnią temperaturą od +4 °C do +6 °C. Średnia roczna temperatura dla obszaru Limanowej w latach 1952–2000 wyniosła 6,7 °C, najniższa odnotowana wynosiła −35 °C, a najwyższa 35,2 °C[18]. Ilość opadów jest powyżej średniej krajowej i wynosi 800–900 mm w ciągu roku. W większych dolinach śródgórskich, jak np. w Mszanie Dolnej, występuje tzw. cień opadowy polegający na zatrzymywaniu się na dowietrznych zachodnich, północno-zachodnich i północnych stokach gór wilgotnych mas polarnomorskiego powietrza[17]. Znaczny wpływ na lokalne zróżnicowanie klimatu mają czynniki terenowe – ukształtowanie terenu i ekspozycja. Tak np. wąska i zacieniona wysokimi grzbietami dolina rzeki Kamienica ma znacznie niższe temperatury niż szeroka i słoneczna dolina Dunajca[19]. Długość okresu wegetacyjnego wynosi od około 180 dni w szczytowych partiach gór do 210 dni w dolinach, co ma szczególne znaczenie dla roślin. Często z Tatr dociera tutaj wiatr halny, zimą powodując duże szkody w lasach. Charakterystyczną cechą Beskidu Wyspowego jest dość częste występowanie „morza mgieł” spowodowane inwersją temperatury, czyli w pewnych warunkach zamiast spadku temperatury wraz ze wzrostem wysokości n.p.m. sytuacja jest odwrotna. Wtedy to właśnie odosobnione szczyty gór wyrastają z mgły zalegającej w dolinach jak wyspy na morzu.

Przyroda

W wyniku osadnictwa lasy zostały wycięte bądź wypalone na potrzeby rolnictwa, obecnie większość terenu pokrywają pola uprawne i obszary zabudowane. Większe zwarte kompleksy leśne ostały się dopiero powyżej wysokości 700–800 m n.p.m., ale i one zostały przeobrażone w wyniku gospodarki człowieka, często rabunkowej. W Beskidzie Wyspowym zachowany jest charakterystyczny dla gór piętrowy układ roślinności, ale występują tylko 2 piętra: do wysokości ok. 450 m jest to piętro pogórza, powyżej, aż po najwyższe szczyty regiel dolny (tylko pod wierzchołkiem Mogielicy występuje szczątkowy regiel górny). Skład gatunkowy roślin jest nieco uboższy od sąsiednich Gorców czy Beskidu Sądeckiego właśnie z powodu braku regla górnego oraz mniejszej wysokości szczytów. Występuje tu jednak jeszcze 96 gatunków górskich (dla porównania: w Gorcach 141). Ciekawostką jest występowanie dużej liczby gatunków roślin ciepłolubnych, które prawdopodobnie przedostały się tutaj z obszaru Słowacji, oraz kilku gatunków roślin wapieniolubnych (m.in. miesiącznica trwała), mimo że nie występują tutaj wapienie[17]. Z większych ssaków w lasach występuje jeleń, sarna, borsuk, dzik, okresowo zaglądają wilki. Najlepiej zachowane fragmenty przyrody objęte zostały ochroną rezerwatową. Są to:
  • rezerwat przyrody Białowodzka Góra nad Dunajcem
  • rezerwat przyrody Kamionna
  • rezerwat przyrody Kostrza
  • rezerwat przyrody Luboń Wielki
  • rezerwat przyrody Mogielica
  • rezerwat przyrody Śnieżnica.
  • rezerwat przyrody Zamczysko nad Rabą

Kultura ludowa

Kultura miejscowej ludności stanowi mieszankę kultur ludowych pochodzących z różnych krajów Europy. Pewną rolę w zasiedlaniu terenu Beskidu Wyspowego odegrali Wołosi, którzy przyprowadzili ze sobą owce i przynieśli tutaj z południa Europy kulturę pasterską przejętą potem przez miejscową ludność. Wypasano na wyrąbanych bądź wypalonych polanach, a także w lesie. Pasterstwo, które utraciło obecnie swoje znaczenie, dawniej przez kilka wieków było jednym ze źródeł ekonomicznego bytu ludności tych terenów. Wśród ludności wyróżnia się następujące grupy etnograficzne: Kliszczacy, Lachy Sądeckie, Lachy Limanowskie, Lachy Szczyrzyckie, Górale Biali i Zagórzanie. Najliczniejsi są Zagórzanie, zamieszkują m.in. w Mszanie Dolnej i Górnej, w Lubomierzu, w Jurkowie, na Chyszówkach, w Półrzeczkach. Zabytkami sztuki budownictwa są drewniane i murowane kościoły i bardzo liczne w tym regionie kapliczki i figurki

Zarys historii regionu

Najstarsze ślady pobytu człowieka to pochodzące z neolitu (3500–1700 p.n.e.) krzemienne narzędzia znalezione w Pisarzowej, Pogorzanach i w Wilkowisku. W Pisarzowej i w Łukowicy odkryto urnowe cmentarze pochodzące z epoki brązu i początków epoki żelaza (1200–400 p.n.e.). Odkryto też wiele monet rzymskich, szczególnie w okolicach Limanowej. Istniały tutaj słone wycieki, a otrzymywana z nich sól była towarem handlowym. W pierwszych wiekach powstawania państwa polskiego istniały już niewielkie drewniane grody, ich resztki odkryto m.in. w Limanowej, w Męcinie, w Słupi, Szyku, w Kasinie Wielkiej. Jednak w owym czasie były to tylko niewielkie osady w nieprzebytej puszczy, która aż do XIV w. pokrywała całe Karpaty i stanowiła wraz z Tatrami naturalną zaporę chroniącą od najazdów z bardziej zaludnionego południa Europy. Do XIII w. utrzymało się grodzisko na szczycie góry Grodzisko, spalone zostało przez Tatarów. Pierwsi osadnicy osadzali się w dolinach rzek, stopniowo wycinając bądź wypalając las pod pola uprawne. Dużą rolę w osadnictwie odegrało założone w 1. połowie XIII w. opactwo cystersów w Szczyrzycu. Największe nasilenie kolonizacji miało miejsce za czasów Kazimierza Wielkiego. W XV w. z południa Europy przybyli Wołosi, tworząc rozległe hale na grzbietach gór, w tym też okresie zaczęły powstawać szlacheckie folwarki. W obronie przed wyzyskiem i nadużyciami dworu oraz dzierżawców w latach 1649–1650 Filip Bolisęga wywołał zbrojne wystąpienie chłopów w Kasince. W XVII w. w czasie potopu szwedzkiego wielkie spustoszenia poczynił tzw. „najazd Rakoczego”, spalono wówczas m.in. wiele kościołów. W 1770 pod szczytem Śnieżnicy założyli swój obóz konfederaci barscy. W drugiej połowie XIX w. wszystkie nadające się do tego celu stoki gór zostały już zamienione na pola uprawne; zalesienie terenu było wówczas nawet mniejsze niż obecnie. Wobec niemożliwości dalszego pozyskiwania terenów pod uprawę nastąpiło w wyniku dziedzicznych podziałów rozdrabnianie chłopskich gospodarstw i przy wzrastającej wciąż liczbie ludności na całym Podhalu zaczęła się „nędza galicyjska”, przednówki stały się powszechne. Wybudowany w 1885 przez Austriaków odcinek kolejowy Nowy Sącz – Chabówka przyczynił się do gospodarczego rozwoju regionu, ale nędza ludności nie zanikła. W czasie I wojny światowej okolice Limanowej były obszarem zażartych walk wojsk niemieckich i austriackich z rosyjskimi. Pamiątką po tych krwawych wydarzeniach są liczne cmentarze wojenne, m.in. na Jabłońcu i Golcowie, w Męcinie i Kasinie Wielkiej. Lata międzywojenne charakteryzowały się nadal przeludnieniem wsi i ogromną biedą jej mieszkańców. We wrześniu 1939 Niemcy zbombardowali Mszanę Dolną, spłonęło część osiedli Kasiny Wielkiej, Skrzydlnej i Szczyrzyca. Dokonali też akcji pacyfikacyjnych i rozstrzeliwania ludności cywilnej w Mordarce, Krasnym Lasocicach, w Pogorzanach, Jodłowniku, Wilczyskach, Szczyrzycu, na Starej Wsi i w Tymbarku. Przez cały okres II wojny światowej w Beskidzie Wyspowym działał silny ruch oporu, głównie byli to partyzanci AK. Na Polanie Stumorgowej na Mogielicy odbierali zrzuty z alianckich samolotów, mieli swoje stałe bazy w schronisku i szałasach na Luboniu Wielkim. Dokonywali zamachów na niemieckie transporty wojskowe, wysadzali pociągi. Specjalnie w celu ochrony linii kolejowej z Chabówki do Nowego Sącza Niemcy musieli utrzymywać stały garnizon w Pisarzowej i pociąg pancerny, a w 1944 wzdłuż całej linii położyli zasieki z drutu kolczastego. Mimo to partyzanci dokonali 40 zamachów na transporty kolejowe, zniszczyli 20 parowozów i 210 wagonów. Na przełęczy Gruszowiec zaatakowali i zniszczyli niemiecki transport samochodowy. Odpowiedzią Niemców była pacyfikacja okolicznej ludności, w czasie której zabili 36 osób i spalili 12 domów.

Ludność, gospodarka, komunikacja

Główną drogą przecinającą Beskid Wyspowy jest droga krajowa nr 28, odcinek z Nowego Sącza przez Limanową i Mszanę Dolną do skrzyżowania z „zakopianką” w Skomielnej Białej. Biegnie ona dolinami i wierzchowinami równolegle do zamkniętej już linii kolejowej Nowy Sącz – Chabówka. Inne ważniejsze drogi to biegnące z północy na południe drogi nr 964 i 965. Są 3 miasta: Limanowa (ok. 14,9 tys. mieszkańców), Mszana Dolna (ok. 7,5 tys. mieszk.) i znajdująca się na na styku Gorców i Beskidu Wyspowego Rabka-Zdrój (ok. 13 tys. mieszk.) – dane z 2007 według GUS. Rabka-Zdrój jest znanym uzdrowiskiem dziecięcym. Pozostałych miejscowości jest ponad 100. Pod względem gospodarczym jest to obszar rolniczo-leśny z drobnym przemysłem. Z większych zakładów warto wymienić zakład przetwórstwa owocowego Tymbark S.A. Struktura własnościowa to głównie własność prywatna, na którą składają się rozdrobnione, zwykle kilkuhektarowe gospodarstwa rolne; bardzo rzadko są one wyłącznym źródłem utrzymania rodziny. Gminy w swoich planach promują rozwój turystyki, wypoczynku i drobnej przedsiębiorczości.

Turystyka

Góry Beskidu Wyspowego jeszcze dość rzadko odwiedzane są przez turystów. Ostatnio jednak gminy podejmują szereg działań promujących turystykę, przykładem może być choćby oddanie w 2008 wieży widokowej na Mogielicy, co znacznie zwiększyło liczbę turystów w tym rejonie. Do zwiększenia ruchu turystycznego w Beskidzie Wyspowym znacznie przyczyniła się organizowana od 2010 r. cykliczna akcja Odkryj Beskid Wyspowy.
Baza noclegowa
W górach baza noclegowa jest uboga. Są tylko dwa z prawdziwego zdarzenia schroniska turystyczne: schronisko PTTK na Luboniu Wielkim i schronisko PTTK na Kudłaczach. Istnieje jeszcze Młodzieżowy Ośrodek Rekolekcyjny na Śnieżnicy i Baza Szkoleniowo-Wypoczynkowa „Lubogoszcz”, obydwa te ośrodki świadczą jednak usługi głównie dla wycieczek i grup zorganizowanych. W sezonie letnim działa baza namiotowa Polana Wały pod Krzystonowem. Znacznie lepiej natomiast jest w dolinach. W licznych miejscowościach istnieją hotele, pensjonaty, motele, ośrodki wypoczynkowe i domy wczasowe, zajazdy, domy wycieczkowe, sanatoria i ośrodki sanatoryjno-wczasowe oraz liczna sieć gospodarstw agroturystycznych. Istnieje też ok. 10 ośrodków kempingowych i pól namiotowych.
Szlaki turystyczne
Gęsta sieć wyznakowanych przez PTTK szlaków turystyki pieszej prowadzi przez wszystkie znaczniejsze szczyty, najdłuższym z nich jest znakowany czerwono Mały Szlak Beskidzki. Nie są one trudne technicznie, wymagają jednak pewnej kondycji fizycznej ze względu na wyspowy charakter tych gór: spore wysokości względne pomiędzy dnami dolin a szczytami i głębokie przełęcze pomiędzy szczytami. Istnieje też gęsta sieć znakowanych szlaków rowerowych. Mimo że stoki są dość strome, możliwy jest wjazd górskim rowerem niemal na wszystkie szczyty. Oprócz szlaków PTTK istnieją też ścieżki dydaktyczne. Dzięki stadninom istniejącym w wielu już miejscowościach panują też odpowiednie warunki dla rozwoju turystyki konnej. W zimie można uprawiać turystykę narciarską.
Mały Szlak Beskidzki: Myślenice – Śliwnik – Działek – Schronisko PTTK na Kudłaczach – Łysina – Lubomir – Przełęcz Jaworzyce – Wierzbanowska Góra – Przełęcz Wielkie Drogi – Dzielec – Kasina Wielka – Lubogoszcz – Mszana Dolna – Glisne – Luboń Wielki
Myślenice – Chełm – Działek – Poręba – Kamiennik Północny – Kamiennik Południowy – Schronisko PTTK na Kudłaczach
Pcim – Krzywicka Góra – Działek
Pcim – Bania – Schronisko PTTK na Kudłaczach – Łysina
Lubień – Kamionka – Patryja – Przełęcz Weska – Łysina – Przełęcz Zasańska
Lubomir – Wiśniowa – Ciecień – Szczyrzyc – Janowice – Jodłownik – Kostrza – Tymbark – Paproć – Limanowa – Łyżka – Łukowica – Skiełek – Ostra – Przełęcz Pod Ostrą – Cichoń – Przełęcz Słopnicka – Mogielica – Przełęcz Rydza-Śmigłego – Łopień – Dobra
Poznachowice Górne – Grodzisko – Ciecień – Przełęcz Wierzbanowska – Przełęcz Wielkie Drogi – Kasina Wielka – Śnieżnica – Przełęcz Gruszowiec – Ćwilin – Jurków – Mogielica – Szczawa
Stróża – Raciborzany – Szczyrzyc – Cubla Góra
Lubień – Strzebel – Glisne – Raba Niżna – Niedźwiedź
Lubień – Strzebel – Baza Wypoczynkowa „Lubogoszcz” – skrzyżowanie z Małym Szlakiem Beskidzkim pod Lubogoszczem Zachodnim
Jordanów – Luboń Mały – Luboń Wielki – Rabka-Zaryte – Rabka-Zdrój
Rabka-Zdrój – Luboń Wielki
Mszana Dolna – Czarny Dział – Ćwilin
Lubogoszcz – Mszana Dolna – Ostra – Kiczora – Polana Folwarczna – Jasień
Lubomierz – Polana Folwarczna
Przełęcz Gruszowiec – Schronisko na Śnieżnicy – Śnieżnica
Tymbark – Słopnice Królewskie – Mogielica – Krzystonów – Jasień – Przełęcz Przysłopek – Rzeki
Tymbark – Rupniów – Pasierbiecka Góra – Kamionna – Bacówka „Nad Wilczym Rynkiem” – Przełęcz Widoma – Rozdziele
Łososina Górna – Pasierbiecka Góra – Kamionna – Żegocina
Łososina Górna – Dzielec – Przełęcz pod Sałaszem
Tymbark-Zalesie – Paproć – Walowa Góra
Półrzeczki – Krzystonów (Baza namiotowa Polana Wały) – Szczawa-Białe
Zbludza – Modyń – Przełęcz Pod Ostrą – Siekierczyna-Zarębki – Limanowa – Miejska Góra – Sałasz Wschodni – Jaworz – Skrzętla-Rojówka – Świdnik – Przełęcz świętego Justa
Modyń – Piechówka – Łącko
Laskowa – Sałasz
Pisarzowa – Sałasz
Męcina – Skrzętla-Rojówka
Marcinkowice – Białowodzka Góra – Zawadka – Świdnik
Tęgoborze – skrzyżowanie ze szlakiem żółtym (jw.)
Przyszowa – Łyżka
Mszana Dolna (centrum) – Potaczkowa – Rabka-Zdrój
Skrzydlna – Pieninki Skrzydlańskie – Porąbka – Śnieżnica

| Wyznacz trasę dojazdu |

GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA

 
 

Beskid Wyspowy

Beskid Wyspowy jest wysuniętą na północ  grupą górską Zewnętrznych Karpat Zachodnich, makroregionu Beskidy Zachodnie.
Granice turystyczne Beskidu Wyspowego.

Granica Zachodnia

Z Raciechowic do rzeki Krzyworzeki i w górę Krzyworzeki do rzeki Kobielnika. W górę Kobielnika do przełęczy Jaworzyce, oddzielającej Beskid Wyspowy od Beskidu Średniego. Następnie z przęłęczy rzeką Węglówką w dół do rzeki Kasinki. Kasiną w dół do rzeki Raby, a Rabą w dół do rzeki Krzczonówki. Krzczonówką w górę do Łętowni, skąd drogą do Naprawy. Rzeka Naprawka do Jordanowa, skąd rzeka Skawą do Skawy. Dalej linia kolejową do Chabówki.

Granica Południowa

Rabą w dół do rzeki Mszanki. Mszanką w górę do przełęczy Przysłop (która łączy Beskid Wyspowy z Gorcami), a dalej rzeką Kamienicą w dół do Dunajca.

Granica wschodnia

Rzeką Dunajec do Gołkowic a stąd drogą do Podegrodzie, Stadła, Brzezną, Niskową do Chełmca. Z Chełmca Dunajcem do ujścia Jeziora Rożnowskiego. Z Tęgoborza drogą do rzeki Łososiny, a następnie w dół Łososiną do rzeki Białki.

Granica Północna

Rzeka Białką w górę do Porąbki Iwkowskiej, skąd rzeka Bela wzdłuż miejscowości Iwkowa do przełęczy pomiędzy Kozłowa Górą a Dominiczna Górą. Z przełęczy do Rajbortu, przez Bytomsko do Żegociny. Następnie przez Kamionną, Nowie Rybie do Szyku przez Kostrze, Wilkowisko, Stróże, Skrzydlną. Z Skrzydlnej do Szczyrzyca, a następnie do Raciechowic.

Budowa geologiczna

Beskid Wyspowy, zbudowany jest z osadowych skał fliszowych, tzw. fliszu karpackiego: łupków, margli, zlepieńców i piaskowców. Główna część Beskidu Wyspowego powstała z płaszczowiny magurskiej, stanowiącej największą płaszczowiznę Karpat Zachodnich. Powszechnym zjawiskiem w "Wyspowym" są zjawiska związane z osuwiskiem fliszowym, powstałe w wyniku namoknięć spodniej warstwy łupków podczas obfitych deszczów. Warstwy te są na tyle śliskie, że zewnętrzne piaskowce zjeżdżają po niej na dół. Takie osuwiska znajdują się m.in. na Źwilinie, Luboniu, Lubogosczu. Można również spotkać piaskowce wychodnie skalne, które występują w północnej części Beskidu. Najciekawszym jest Diabli Kamień w Smykaniu koło Szczyrzyca z którą związane są liczne legendy. Tego typu wychodnie skalne występują również na jasieniu, Mogielicy, Szczebli i Luboniu.

Klimat

W Beskidzie Wyspowym szczególnie dobrze czytelny jest układ roślinności. Piętro pogórza z pozostałością lasów sosnowo - dębowych i dębowych, rozpościera się od 300-700 m n.p.m. do którego rozciąga się piętro umiarkowanie ciepłe. Od 700 m n.p.m. do około 1100 m n.p.m. piętro klimatu umiarkowanie chłodnego. Na tych wysokościach, występuje regiel dolny, którego ok. 40% powierzchni porastają lasy świerkowe i bukowe. Natomiast wśród lasów mieszanych spotkamy liczne zespoły jodeł, modrzewi, sosen i brzóz, a rzadziej jawory, jesiony i wiązy. Największe kompleksy lasów zachowały się w Pasmie Łososińskim, w rejonie Cichonia i Ostrej. Średnia roczna temperatura w całym Beskidzie Wyspowym wynosi 5 stopni. Średnie roczne sumy opadów rosną wraz ze wzrostem wysokości, średnio wynosząc ok. 900mm. Najwięcej opadów stwierdza się w rejonach górskich takich jak: nad Mogielicą, Jasieniem i Ćwilinem. Częstym zjawiskiem w tym paśmie górskim, są mgły, w tym typowe dla tych gór "morze mgieł", powodujące wrażenie wysp, "wyłaniających się z morza". Stąd też przypuszczalna nazwa Beskid Wyspowy.Okresy długotrwałej i pięknej pogody zdarzają się najczęściej we wrześniu i dlatego jest to najlepszy okres w ciągu roku do uprawiania górskich wędrówek.

Najważniejsze szczyty

Mogielica ( 1170 m n.p.m. ) - zwana była przez miejscową ludność jako - Kopa z powodu charakterystycznego wierzchołka. Najwyższy szczyt Beskidy Wyspowego, którego rozgałęziony masyw opływają doliny: Jurkówki, Chyszówki, Słopnickiego Potoku oraz na krótkim odcinku dolina rzeki Kamienicy. Rozległa hala za zachodnim stoku Mogielicy jest jednym z najbardziej oryginalnych i pouczających miejsc w Beskidzie Wyspowym pod względem rozległości krajobrazu, oglądanego w zasięgu od Beskidu Sądeckiego i Pienin na wschód po Beskid Śląski na zachód. Obecnie na szczycie znajduje się wieża widokowa.

Ćwilin ( 1072 m n.p.m. ) - jego nazwa prawdopodobnie pochodzi od niemieckiego słowa "Zwiling", który znaczy bliźniak, stanowiącą pamiątkę po osadnikach niemieckich z czasów Kazimierza Wielkiego. Szczyt wznoszący się na południe od Przełęczy Gruszowiec, pomiędzy wsiami  Wilczyce i Jurków. Na szczycie duża hala z rozległą panoramą gór na południe. Niegdyś na Ćwilinie znajdowały się liczne bacówki. Legenda turystyczna głosi, że to właśnie na hali będąc na Ćwilinie Kazimierz Sosnowski, podziwiając słynne morze mgieł i wystające z niego "wyspy" szczytów miał wymyślić określenie "Beskid Wyspowy".

Jasień ( 1062 m n.p.m. ) - szczyt nad doliną Kamienicy otoczony przez wsie: Półrzeczki, Lubomierz i Łętowe. Z podszczytowej polany Skalne piękne panoramy Gorców.

Modyń ( 1029 m n.p.m. ) - jedna z czołowych kulminacji we wschodniej części Beskidu Wyspowego, położona pomiędzy wsiami: Zbludza, Młyńczyska, Kicznia i Kosnowa. Na południowych stokach znajduje się kilkunastometrowa jaskinia.

Luboń Wielki ( 1022 m n.p.m. ) - dawna nazwa ludowa - Biernatką. Szczyt na północ od Rabki-Zaryte, o nietypowym dla Beskidu Wyspowego grzbiecie, przedłużającym się na zachód przez Luboń Mały ku wsi Naprawie. Najciekawszą drogą na szczyt  jest żółty szlak, którego najtrudniejszy odcinek ( nieczynny w złych warunkach atmosferycznych oraz zimą ) nazywa się "Percią Borkowskiego" od nazwiska Stanisława Dunin-Borkowskiego, działa PTTK z Rabki.  Borkowski był również inicjatorem budowy i kierownikiem schroniska na Luboniu, zbudowanego w 1931 roku.

Śnieżnica ( 1007 m n.p.m. ) - całkowicie zalesiona kulminacja górska między Kasiną Wielką  Dobrą. Nazwa jej jest dość oczywista, ze względu  na długo utrzymujące się płaty śniegu na północnych jej stokach a źródło podawane jest już od 1254r. Na szczycie znajduje się rezerwat "Śnieżnica". Ludowa nazwa to "Widlasta Góra" z  uwagi na trzy wierzchołki, zwane "Na Budaszowie", "Wierchy" i "Nad Stambrukiem".

Szczebel (977 m n.p.m. ) - strzelisty, dziki i w większości zalesiony szczyt. Na stoku północnym jaskinia piaskowcowa , utrzymująca lód przez większą część roku zwana "Zimną Dziurą". Na szczebel prowadzi również czarny szlak od strony Mszany Dolnej osiedle Zarąbki, który posiada miano najbardziej stromego podejścia w całym Beskidzie Wyspowym.

Lubogoszcz ( 967 m n.p.m. ) - potężny szczyt na północ od Mszany Dolnej. Na stoku zachodnim znajduje się okresowe jeziorko "Żabie Oczko" w niecce osuwiskowej.

Łopień ( 951 m n.p.m. ) - góra w środkowej części Beskidu Wyspowego, posiadająca trzy szczyty i posiadająca widokowe polany: szczytową Jaworze oraz na grzbiecie Myconiówka, Cechówka i Zawadówka. Na północnych stokach Łopienia odkryto liczne jaskinie, którą największą jest Zbójecka, stanowiąca pomnik przyrody o długości korytarzy około 400 metrów.
Atrakcje turystyczne

Przez wszystkie większe szczyty Beskidu Wyspowego prowadzą szlaki turystyczne, co powoduje iż trasy są ciekawe i pełne urozmaicenia z uwagi na szczytowe miejsca widokowe. Wędrówka po nawet niezbyt długich odcinkach, może okazać się męcząca ze względu na liczne przewyższenia, dlatego też od turysty wymagają naprawdę dobrego przygotowania. Poza szlakami Beskid Wyspowy oferuje również spacerowe ścieżki turystyczne m.in. ścieżka "Leśna Ostra" (2 km), prowadzącą od Limanowej w stronę leśniczówki pod Ostrą, ścieżka "Z Jurkowa na Łopień" (6 km) przez Chyszówki, Przełęcz Rydza Śmigłego, a dalej malowniczą trasą na górę Łopień. Górski charakter ma również ścieżka "Z Parku podworskiego na Śnieżnicę" (6 km).  Z ciekawych szlaków można również zaproponować Szlak Papieski, otwarty w pięćdziesięciolecie dwudniowej wycieczki Karola Wojtyły, odbytej w 1953r roku. Wtedy też to Karol Wojtyła grupą młodzieży wyruszył z Rabki na Luboń, następnie Lubogoszcz, Śnieżnicę, Przełęcz Gruszowiec i Ćwilin. Trasa kończyła się w Kasinie. W chwili obecnej początek szlaku wyznaczony jest w Parku Zdrojowym w Rabce przy pomniku Jana Pawła II Turysty z możliwością dwóch tras, z których jedna kończy się przy stacji kolejowej w Mszanie Dolnej, natomiast druga  przy bazylice w Limanowej. Beskid Wyspowy ma również do zaoferowania liczne ścieżki, oferujące turystykę rowerową, jak również szlaki konne, gdzie na amatorów tej turystyki czekają stadniny w Limanowej, w Mordarce, w Żmiącej, i w Chyszówkach. Zimowy klimat ma do zaoferowania trasy narciarskie takie jak: Laskowa stok Kamionnej; Limanowa stok Łysej Góry: Kasina Wielka stok Śnieżnicy.

Warte zobaczenia

Zabytki architektury sakralnej:

- kościół p.w. Znalezienia Krzyża Świętego w Rybiu Nowym (XVIw.);
- kościół p.w. św. Barbary i Stanisława Biskupa w Szyku (XVIw.);
- kościół p.w. Narodzenia NMP w Jodłowniku (1585r.);
- kościół p.w. św. Mikołaja w Skrzydlnej (XV-XVIIIw.);
-kościół p.w. Szymona i Judy w Dobrej (XVIIw.) wraz z muzeum Diecezjalnym w Dobrej, gdzie przechowywane są zbiory sztuki sakralnej, stare rękopisy i dzieła sztuki ludowej;
- kościół p.w. św. Michała Archanioła w Ujanowicach (1509r.);
- kościół p.w. św. Antoniego Pustelnika w Męcinie:
- kościół p.w. św. Katarzyny w Kamionce Małej (XVIIw.);
- kościół p.w. św. Magdaleny w Kasinie Wielkiej (1678r.);
- kościół p.w. Mati Boskiej Wniebowziętej w Łososinie Górnej (XVI-XVIIw.);
- kościół p.w. św. Andrzeja w Łukowicy (XVI-XVIIw.);
- kościół p.w. św. Jana Ewangelisty w Pisarzowej (1713r.);

Zespół klasztorny oo. Cystersów z kościołem p.w. Wzniębowzięcia NMP w Szczyżycu (XVIIw.);

| Wyznacz trasę dojazdu |

GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA

 
 
 
 
Góry w obiektywie - fotografia Adam Nawara
 
 
3          
 

Tatry

Charakterystycznym elementem Giewontu jest (widoczna z Zakopanego) jego wysoka północna ściana. Wglądem przypomina on sylwetkę leżącego rycerza. W związku z tym z górą związanie są liczne baśnie oraz legendy narodowe. Jedna z nich opowiada, że rzekomo w ogromnej jaskini pod Giewontem znajdują się uśpieni rycerze, którzy obudzą się i staną do walki w momencie Polska stanie wobec jakiegoś większego zagrożenia.
   
Fot. GMI
        Czytaj >
 
   
   
 
3          
 

Zobacz również dział Wspinaczka

Charakterystycznym elementem Giewontu jest (widoczna z Zakopanego) jego wysoka północna ściana. Wglądem przypomina on sylwetkę leżącego rycerza. W związku z tym z górą związanie są liczne baśnie oraz legendy narodowe. Jedna z nich opowiada, że rzekomo w ogromnej jaskini pod Giewontem znajdują się uśpieni rycerze, którzy obudzą się i staną do walki w momencie Polska stanie wobec jakiegoś większego zagrożenia.
   
Fot. GMI
        Czytaj >
 
   
   
 
2          
 

Zobacz również dział Alpinizm

Charakterystycznym elementem Giewontu jest (widoczna z Zakopanego) jego wysoka północna ściana. Wglądem przypomina on sylwetkę leżącego rycerza. W związku z tym z górą związanie są liczne baśnie oraz legendy narodowe. Jedna z nich opowiada, że rzekomo w ogromnej jaskini pod Giewontem znajdują się uśpieni rycerze, którzy obudzą się i staną do walki w momencie Polska stanie wobec jakiegoś większego zagrożenia.
   
Fot. GMI
        Czytaj >
 
   
   
 
1          
 

Alpy

Charakterystycznym elementem Giewontu jest (widoczna z Zakopanego) jego wysoka północna ściana. Wglądem przypomina on sylwetkę leżącego rycerza. W związku z tym z górą związanie są liczne baśnie oraz legendy narodowe. Jedna z nich opowiada, że rzekomo w ogromnej jaskini pod Giewontem znajdują się uśpieni rycerze, którzy obudzą się i staną do walki w momencie Polska stanie wobec jakiegoś większego zagrożenia.
   
Fot. GMI
        Czytaj >
 
   
   
 
1          
 

Kultura góralska

Charakterystycznym elementem Giewontu jest (widoczna z Zakopanego) jego wysoka północna ściana. Wglądem przypomina on sylwetkę leżącego rycerza. W związku z tym z górą związanie są liczne baśnie oraz legendy narodowe. Jedna z nich opowiada, że rzekomo w ogromnej jaskini pod Giewontem znajdują się uśpieni rycerze, którzy obudzą się i staną do walki w momencie Polska stanie wobec jakiegoś większego zagrożenia.
   
Fot. GMI
        Czytaj >
 
   
   
 
1          
 

Schroniska górskie w Polsce

Charakterystycznym elementem Giewontu jest (widoczna z Zakopanego) jego wysoka północna ściana. Wglądem przypomina on sylwetkę leżącego rycerza. W związku z tym z górą związanie są liczne baśnie oraz legendy narodowe. Jedna z nich opowiada, że rzekomo w ogromnej jaskini pod Giewontem znajdują się uśpieni rycerze, którzy obudzą się i staną do walki w momencie Polska stanie wobec jakiegoś większego zagrożenia.
   
Fot. GMI
        Czytaj >
 
   
   
 
1          
 

Tatry dział GMI

Charakterystycznym elementem Giewontu jest (widoczna z Zakopanego) jego wysoka północna ściana. Wglądem przypomina on sylwetkę leżącego rycerza. W związku z tym z górą związanie są liczne baśnie oraz legendy narodowe. Jedna z nich opowiada, że rzekomo w ogromnej jaskini pod Giewontem znajdują się uśpieni rycerze, którzy obudzą się i staną do walki w momencie Polska stanie wobec jakiegoś większego zagrożenia.
   
Fot. GMI
        Czytaj >
 
   
   
 
1          
 

Morskie Oko

Charakterystycznym elementem Giewontu jest (widoczna z Zakopanego) jego wysoka północna ściana. Wglądem przypomina on sylwetkę leżącego rycerza. W związku z tym z górą związanie są liczne baśnie oraz legendy narodowe. Jedna z nich opowiada, że rzekomo w ogromnej jaskini pod Giewontem znajdują się uśpieni rycerze, którzy obudzą się i staną do walki w momencie Polska stanie wobec jakiegoś większego zagrożenia.
   
Fot. GMI
        Czytaj >
 
 
 
 
 
 
 
 
FACEBOOK YOUTUBE TWITTER GOOGLE + DRUKUJ  
 
       
       
 
 
Oferty promowane              
 
   
 
                   
         
 

Najlepsza rozrywka z TV Media Informacyjne

           
Filmy różne   Filmy reklamowe   Filmy informacyjne   Filmy sportowe   Filmy przyrodnicze
       
                 
Filmy muzyczne   Filmy dla dzieci   Filmy kulturalne   Filmy motoryzacyjne   Filmy edukacyjne
       
             
© 2010 Adam Nawara 2010            
   
 
   
   
   
     
    Korzystanie z portalu oznacza akceptację Regulaminu Copyright: Grupa Media Informacyjne 2010-2012 Wszystkie prawa zastrzeżone.